Euromentira
Xa queda pouco para que outra edición de “Eurovisión” chegue ás nosas pantallas. Con motivo disto e outro ano máis realizarase unha gala para coñecer cal será a canción que nos represente, ou mellor dito, que represente a todas aquelas persoas que crean nese “festival da canción”. Polo que a min respecta, non me creo nada deste festival que considero que non é máis que unha “tapadera” de intereses políticos.
Non digo que cando naceu non nacera co único interese de entreter, mais creo que todo iso foi cambiando ó longo dos anos. Hoxe en día non ganan as mellores cancións nin as mellores postas en escena senón todos eses países que hai pouco se incorporaron á unión. Non é máis que unha chuvia de intereses.
O que non entendo é por qué continuamos enviando xente a esta mentira e non intentamos aforrar o gasto que iso supón para o país, pois ó fin e o cabo as cancións que se envían non son para nada unha referencia da música que se realiza en España, ou calquera dos outros países participantes. Quizais estea equivocada e moita máis xente da que penso disfruta con este tipo de festival e posiblemente a miña opinión podería cambiar se atopase uns bos motivos, de momento seguirei mantendo que é unha forma de ternos entretidos e non pensar no que realmente está acabando con nós.
Quiñoy Montero, S3B, T3B2
Posted on 4 Marzo, 2012, in Sen clasificar and tagged Curso 2011-2012. Bookmark the permalink. 2 Comentarios.
Común (e persoal) 
Tes toda a razón cando dís que todo se trata de intereses políticos á hora das votacións, e a verdade é que todos os anos dame vergoña a canción que envían como representante de España. Pero aínda así, a min gústame ver o festival de Eurovisión. Non porque me gusten as cancións que levan, se non máis que nada para botar unhas risas e comentalo coa xente. Máis que nada é tradición. Eu lembro cando era pequena e veía Eurovisión, e despois todos os compañeiros o comentábamos na escola, ríndonos das cancións patéticas, e dicindo cales nos gustaran ou cales non.
Noelia Casalderrey Carballal
Teño que confesar que eu tíñao como tradición ata fai cousa duns tres anos, pero víao co mesmo fin ca ti, para rirme e logo comentalo e non polo que me puidese “aportar” a nivel musical.
A día de hoxe non lle vexo outro fin que non sexa ese e, a verdade, cústame crer que haxa xente que o vé realmente porque lle gusta.