Indignaos!

Con este libro Stéphan Hessel fai un chamamento, toca as trompetas que despertarán á dormida pasividade e que farán  da indiferenza, un comportamento mal visto. Este libro sacado á luz no 20120 será unha das últimas chispas que prenderá o lume do sentimento de indignación do 15M.

Este chamamento ven dado pola mala situación do mundo, un mal contexto motivado por unha crise que non se pode palpar como a vilolencia dos totalitarismos europeos. Trátase segundo Hessel, da explotación da economía de mercado que fai que cada vez as diferenzas entre ricos e pobres sexan máis grandes. Hessel fala dunha situación de desigualdade marcada por unha clase pudiente que vela sempre polos seus intereses. Segundo este autor vivimos suxeitos  a un poder si cabe moito máis perigoso que os totalitarismos: a avaricia, o desexo de ter máis e máis ese consumo masivo e desmedido. Un contexto que  pouco ou nada se pode ver favorecido pola actitudes  dos medios de comunicación quenes lonxe de abrirlle os ollos a sociedade, o único que fain é enmascarar a relaiddade e propiciar o consumo desmedido e  facer ver que occidente é o mellor dos paraísos. Cando a realidade está moi lonxe de ser así. Polo tanto neste libro tamén se avoga  polo libre traballo dos medios lonxe das privatizacións e das coaccións dos máis poderosos. Teñen que representar e reflecitir  as preocupacións do pobo, non as dos mellores catro gatos.

Stéphane Hessel di que loitemos para salvar  os logros democráticos baseados en valores éticos, de xutiza e liberdade  prometidos tra-la dolorosa lección da Segunda Guerra Mundial. Pero el sempre  defenderá unha loita pacífica, a loita pacífica da palabra e da protesta, da dindignación. Xa que temos esa responsabilidade, a de indignarnos, se nos fixamos nas palabras do filósofo “Sartre” mencionadas neste libro: “Sois responsables en tanto que individuos”.  Isto é fundamental xa que fala da nosa libertade como seres humanos e de que as nosas decisións conlevan  unha responsabilidade; temos de velar polos nosos dereitos. Os Dereitos Humanos firmados  en 1948, nos que participou Stéphane Hessel, autor deste libro ademais de ser un diplomático de ascendencia xudea que tivo que vivir na súa proipa pela as barbaries do nazismo sendo torturado e recluidoe nb dosu campso de concentración dos cales non saba moi bien nin el memso como  logrou escapar. Polo que penso que sabe ben do que se fala e que a calque raque lese este libro en amiou r ou menor meida seguroq que lle fervbíai algo nso adentros cando voltoua escoitar flar de corrupción ou dae calquera tipo de abuso desoís de ler este lbiro. Pori iso o escollón como lectura xa que foi unha pez a  i8mportante a ter en conta na formaciónd o 15M.  Álvarez Gromaz, S1F. 1A3

O libro remata  coas seguinte frase:

“CREAR ES RESISTIR

RESISTIR ES CREAR”

Periodismo a la española

Estou cansada de escoitar falar dunha liberdade de expresión que a día de hoxe me resulta extrenadamente difícil de atopar. A comunicación presuponse é un ben común e necesario para a existencia humana pero eu non pretendo entrar nas razóns polas que os humanos nos comunicamos desde a nosa existencia.

O que sucede cando se comercializa este ben común é que pasa a ser un ben público pero o problema chega da man da intervención do Estado. Aquí entra a prensa, a prensa é un medio de comunicación basexado na utilización pública de dito ben común con fns comerciais. Actualmente escoitamos o que queren que escoites, e non estou a dicir que volvemos aos tempos da dictadura franquisma pero é unha realidade, os filtros dos medios. Non preciso ir máis lonxe do ano pasado cando a Comisón de TVE tento implantar un órgano de censura previa. Eles queren, nós non lles acabamos de deixar.

O “xornalismo á española” dos anos da ditadura están a verse reflexados en países como, por exemplo, Venezuela. Non hai moito, falando cuns familiares que habitan no país contábanme como se podía interrumpir de repente a programación -mesmo debuxos animados para nenos- cando o señor Hugo Chávez quería facer algún tipo de anunciamento.

Cando seremos libres? Cando podeemos contar o que realmente nos plazca e sexa importante baixo a única censura da nosa ética e moral?

Deus Rivadulla S1E, 2A4

De la realidad a la ficción o viceversa

Este jueves 19 el grupo S1D ha proyectado la película Ben X, un film que nos habla de la relación de los adolescentes con las nuevas tecnologías. Con una curiosa puesta en escena en la que se combinan imágenes reales con imágenes de videojuegos, Ben X narra la historia de un chico con el síndrome de Asperger que se refugia en los videojuegos para poder superar su duro día a día. Las personas más cercanas al protagonista, como su madre o sus profesores son los que nos van contando como es la vida de Ben mientras el vive literalmente en otro mundo, un mundo creado por él.

El acoso escolar y la incomprensión que sufren las personas con este síndrome es otro de los aspectos a destacar en el film. Ben X nos invita a reflexionar, por una parte sobre lo difícil que es para algunas personas integrarse en el panorama social que las rodea y por otra, analizar la influencia que las nuevas tecnologías (concretamente de los videojuegos) sobre nosotros.

Su director, Nic Balthazar afirma que esta historia partió de un caso real y que se decidió a llevarla a cine después de realizar varias interpretaciones teatrales.  Ben X es una película que recomiendo ver, porque aunque es dura nos muestra una realidad que en muchas ocasiones no sabemos que esta ahí.

Trailer: http://www.benx.be/eng/trailer.asp

Blog con explicaciones de la película: http://aspercan-asociacion-asperger-canarias.blogspot.com.es/2008/07/pelcula-ben-x-sobre-asperger-y-acoso.html

Cid Nieto; S1D, 1B1