A semana pasada tiñamos pensado ir a Corcoesto para por fin dunha vez por todas falar cos protagonista deste enredo. Porén, tódalas tentativas fracasaron. Mais mañá, finalmente, dispoñerémonos a ir. En definitiva, tiña pensado falar neste post da nosa visita pero vai ter que ser nos seguintes.
O que si teño que confesar é a miña profunda decepción con esta profesión a raíz dunha serie de chamadas telefónicas coa nosa fonte de información. Desafortunadamente, non podo escribirvos os incríbeis escándalos que me confirmaron –todos coñecemos o chamado off the reccord-. Sinceramente nunca pensei que ese momento, no que tivese unha fonte que me contase cousas que non podo denunciar, chegase tan pronto. Persoalmente é unha sensación gratificamente que alguén que non te conhece de nada confíe en ti, pero por outro lado acaba sendo demoledor. Ser consciente das tolerías que cometeron algúns, por simples intereses políticos ou económicos, e non poder compartilos queima moito –máis do que pensaba-. Non obstante, quería aproveitar esta entrada para facer unha pequena reflexión.
Cantos de vós considerádesvos ecoloxistas? Que significa ser ecoloxista para vós? Non entendo por que se poden facer estas preguntas, non entendo nin porque hai un término para unha persoa que se “preocupe polo medio ambiente”. É dicir, a pregunta correcta sería: Por que non somos todos ecoloxistas? Paréceme completamente rídiculo que existan persoas que non estén dispostas a colaborar para manter o noso. Pero máis rídiculo todavía que xa non sexa por preguiza como moitos de vós, senón pola sucidade dos seus beneficios. Esperemos que algún día se poña de moda – parece funcionar así esta masa-. Rematando, adxúntovos un video onde se fala do poder do ouro durante séculos, un poder que segue a prevalecer. Concretamente céntrase no caso da minaría en Asturias. Asegúrovos que paga a pena velo.
“Chámase ‘medio ambiente’ por que xa destruímo-la metade?”
Pizarro Gómez, Selena 145 B02