Pensando en Japón

Viernes 11 de Marzo: terremoto en Japón de 8’9 grados, más de mil muertos y miles de heridos en lo que fue el 5º terremoto más grande de la historia (casi nada…). La noticia está moviendo el mundo y no es para menos, vaya auténtica salvajada.

De repente se produce un terremoto en la tierra y pasas de estar feliz a no estar. De pensar en lo que vas a hacer con tu futuro a no pensar. De actuar a no hacerlo. Siempre me ha impresionado mucho todo lo que tiene que ver con la naturaleza, pero sobre todo, aquellas cosas que parecen no tener  un por qué pero que siempre ocurren por algo (algo físico me refiero). Las catástrofes naturales han dejado a lo largo de la historias millones de muertos y muchos más heridos, y se han convertido en algo muy temido por el hombre. En la antigüedad creíamos en Dioses que se conjuraban para castigarnos de alguna forma, y ahora nos tenemos que conformar con escuchar que un terremoto se produce debido al coche de unas placas tectónicas…

Por unas cosas o por otras, las consecuencias son devastadoras, así que mucha fuerza para todas las familias afectada, mucha fuerza para ellos…

Abelairas Gómez (tpg 1B)

Posted on 12 Marzo, 2011, in Sen clasificar and tagged , . Bookmark the permalink. 2 Comentarios.

  1. Javier González Penedo

    Varios días despois, a traxedia segue presente e as consecuencias son dramáticas. Nun par de segundos a vida pode dar tan drástico xiro que ata todo o que antes se consideraba malo pode ser logo añorado. A propia persoa confórmase como tal mediante un longo proceso, pero son estas catástrofes as que nun moi breve período de tempo marcan para sempre ó “eu” que, sobor de todo, a estas se expón. Quizais nós nunca padezamos unha calamidade desta magnitude, pero o certo é que non sería mal momento para pensar se estamos preparados e en condicións de afrontala se for o caso.

  2. Abelairas Gómez

    A cuestión é valorar as cousas que temos, e sobre todo, saber que non teñen por que ser para sempre. Debemos pensar que pode pasar calquer cousa e xe entón xa non volverá ser coma antes. É triste que teña que pasar unha catástrofe coma esta para darnos conta, pero máis triste todavía é non darse conta nin agora.

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s

A %d blogueros les gusta esto: